In het laatste deel van mijn gesprek met Michelle Hufkens spraken we over relaties en dating vanuit het perspectief van de alleenstaande. Ik verwees naar “steriliteit” en een “gebrek aan spontaniteit” als zijnde twee containerbegrippen, maar daarmee is niet alles gezegd. Tot gisteren The Real Her weer eens afspeelde 1.
I know what makes her smile but I won’t know what makes her different.
Ik geloof dat hier een kern van datingfrustratie in zit. Het eindeloos wandelen dan wel bij elkaar zijn zonder bij elkaar te zijn (digitaal, of met anderhalve meter afstand, ..) leert ons wat de Andere doet lachen, zonder veel mogelijkheid om de onzichtbare, non-verbale deeltjes te ontdekken.
Wat iemand anders maakt is alles waar je moeilijk de vinger op kan leggen. De manier waarop ze haar froe wegsteekt, de vlotheid waarmee hij zijn glas inschenkt, de omgang in een onbekende omgeving, de zorgeloosheid van het zijn; het schijnbaar onzichtbaar geheel der dingen die vertellen wat geen duizend woorden gezegd krijgen 2.
